 |
| آکادمی علوم ترکمنستان در سالهای ۱۹۵۱-۱۹۹۷ |
اولین سنگ بنای آکادمی علوم ترکمنستان بر اساس شعبه بندی های آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی٬ در سال ۱۹۵۱ گذاشته می شود. این مرکز علوم با آغاز فعالیت در سال ۱۹۲۲ با عنوان «کمسیون علمی ترکستان» و سپس در سال ۱۹۲۵ با عنوان «مرکز پژوهشی تاریخ٬ جغرافیا٬ ادبیات و هنر ترکمنستان»٬ بعداز آن در سال ۱۹۲۶ بعنوان «شورای علمی کمیساریای دولت در آموزش و پرورش خلق» و در سالهای ۱۹۲۸-۱۹۳۲ با عنوان «ترکمن کولت (فرهنگ ترکمن)»٬ زمینه سازی ساختاری می گردد. از ماه مه سال ۱۹۳۲ این مرکز تحقیقاتی٬ عناوینی از قبیل: «مرکز پژوهش علمی ترکمن»٬ «مرکز کمیته مطالعاتی» و «شورای کمسیون علمی خلق جمهوری ترکمنستان شوروی سوسیالیستی» را برای خود احراز نموده است.
همچنین در سی و یکم ماه مارس سال ۱۹۳۶به ۲ شاخه اداری - پژوهشی تقسیم میشود. در نتیجه آن، کمیته های علمی تحت نام «انستیتو پژوهشی تاریخ» و «مؤسسه تحقیقاتی زبانشناسی علوم جمهوری ترکمنستان» در کنار هم قرار می گیرند. این تقسیم بندی از سال ۱۹۳۷ تا سال ۱۹۴۰ تداوم یافت.
از سال ۱۹۴۰شعبه ترکمنی آکادمی علوم شوروی سوسیالیستی با یک نفز درجه دکترا و ۱۲ نفر نامزد علوم٬ در سه نهاد علمی شروع به فعالیت می نماید که از آن جمله انستیتو پژوهشی زبان و ادبیات٬ انستیتو زیست شناسی و انستیتو زمین شناسی می باشند. در این دوره ۳۵ نفر از محققین، ترکمن بودند که از آن تعداد ۱۱ نفر کاندیدای علوم و ۴ نفر با درجه دکترا در آن حضور داشتند(۲ نفر در تاریخ و ۲ نفر در فقه اللغة).
همچنین در همان سالها بخش «مؤسسه علمی جانورشناسی» نیز به عنوان بخشی از «انستیتوی فناوری فیزیک(فیزتخنیچسکی اینستیتوت)» موجودیت یافت. آزمایشگاه شیمی و تکنولوژی نفت، گروه زمین لرزه شناسی (سیسمولوژی) تحت رهبری شعبه ترکمنی آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفت. بر اساس همین پایه٬ گروه بخش آب، در موسسه زمین شناسی - بخش سوخت های نفت و فسیلی نیر افزوده می گردد.
آکادمی علوم ترکمنستان در سال ۱۹۵۱ ٬ ۴۲ نفر کاندیدای علوم، از این تعداد ۱۲ نفر از ترکمن ها در پستهای ریاست بودند. از جمله رئيس جمهور: ت. بردیف٬ معاون رئیس جمهور: م. پ. پتروف و او. جمایف. در سال ۱۹۵۶ از این تعداد ۱۲ نفر به درجه "آکادمیکی" علوم شایسته گردیدند، ۱۸ نفر دارای درجات عضو مسئول رابط خبری(کرریست پاندت)، ۱۳ نفر با درجه بالای دکترای علوم (شامل ۸ نفر از ترکمنستان)، ۶۸ نفر دارای درجات دکترا و کاندیدای علوم (از این تعداد ۳۲ نفر از آنها ترکمن بوده اند.)، در مقطع فوق لیسانس ۷۹ نفر از اعضای آکادمی علوم ترکمنستان بودند.
در سال ۱۹۵۶ از ترکیب آکادمی علوم٬ دو نهاد کشاورزی و دامداری را بعنوان «وزارت کشاورزی و دامداری جمهوری شوروی سوسیالیستی ترکمنستان بوجود می آورند. در ژانویه سال ۱۹۵۷تحت پوشش پرزیدیوم آکادمی علوم ترکمنستان شوروی سوسیالیستی «مؤسسه تحقیقاتی شیمی و اقتصاد» نیز راه اندازی گردید. با تفسیم انستیتو زیست شناسی از مجموع آن مؤسسه های «گیاه شناسی و جانورشناسی» و بخش «انگل شناسی» را بوجود آوردند.
در سال ۱۹۵۷ از ادغام ۹ مرکز علمی اطلاعاتی زمین شناسی، فیزیک و ژئوفیزیک، ساخت و سازهای ضد زلزله، شیمی، گیاه شناسی، جانور شناسی و انگل شناسی، زبان و ادبیات، تاریخ، باستان شناسی و قوم نگاری، اقتصاد و گیاه شناسی باغ(جنگل شناسی)، سه موزه از قبیل: تاریخ و فرهنگ محلی در عشق آباد و به یادبود۲۶ کمیسر باکو - در شهر ترکمن باشی(شاقدم یا کراسنوودسک سابق) و چندین مرکز علمی از جمله ایستگاههای تحقیقاتی و نقاط کنترل را تأسیس نمودند.
در سال ۱۹۸۶، مجتمع آکادمی علوم ترکمنستان دارای ۱۵پژوهشکده علمی بود که در آن ۱۰۵۳ نفر از کارشناسان و کارمندان علمی - پژوهشی شرکت و فعالیت می کرده اند. از جمله ۱۷ آکادمیک منتخب و ۲۵ عضو خبری مسئول(چلن کرریست پندت)، از این تعداد ۵۱ نفر دارای درجه دکترای علوم و۵۲۲ نفر دارای درجه نامزدی علوم بوده اند.
در سال۱۹۹۴ آکادمی علوم جمهوری ترکمنستان مستقل دارای ۶۲۱۰ کارمند و کارشناس علمی بود. از این تعداد ۲۶۰ نفر دارای درجه دکترای علوم و۱۵۴۰ نفر دارای درجه نامزدی علوم بوده اند. این مرکز علمی با این عنوان در سال ۱۹۹۷ منحل گشته و پژوهشکده های موجود در آن با وزارتخانه های مربوطه خود ادغام و انتقال یافت. از جمله «انستیتو پژوهشی تاریخ ش. باطیراف» تحت پوشش «کابینه وزیران ترکمنستان مستقل» قرار گرفت و عنوان «آکادمی علوم جمهوری ترکمنستان» به «مرکز مشاورت عالی علم و تکنیک ریاست جمهوری ترکمنستان» تغییر نام یافت.
آکادمی علوم جمهوری ترکمنستان در حال حاضر همزمان با دومین دوره ریاست جمهوری قوربانقلی بردی محمداف به سیستم قبلی خود باز گشت و دو باره همان عنوان سابق خود «آکادمی علوم جمهوری ترکمنستان» را باز یافت.
رؤسای جمهور آکادمی علوم از بدو تأسیس تا ۱۹۹۸
۱. ب. آ. کلر در سال ۱۹۴۰ مدیر
۲. نالیوکین دمیتری واسیلیویچ (نهایی) در سالهای ۱۹۴۶-۱۹۵۱
۳. بردیف طاغان بردیویچ - در ۱۹۵۱-۵۶
۴. چاریف گلدی اورازیویچ در ۱۹۵۶-۵۹
۵. باطیرف شاجا باطیرویچ در ۱۹۵۹-۶۵
۶. عظیم اف پیغام عظیموویچ در ۱۹۶۶- ۷۵
۷. بابایف آقاجان بابایویچ در ۱۹۷۵-۸۶
۸. عؤوض گلدیف اورازگلدی عؤوض گلدیویچ در۱۹۸۶-۸۸
۹. بابایف آقاجان بابایویچ در ۱۹۸۹-۹۳
۱۰. خوجه محمداف آقا مأمد در ۱۹۹۳- ۹۸
پژوهشگر تاریخ: د. خانگلدی اونق
۱۷ دسامبر ۲۰۱۳
No comments:
Post a Comment